17 ► op weg naar etosha

Wij zijn nu in het noord-westen van Namibië. De Lonely Planet biedt naast een goede omschrijving van de gebieden ook veel goede kaartjes (1 cm = 50km). Voor mijn oriëntatie gebruik ik ook de 1: 2.000.000 kaart (1 cm = 20km) van TASA, Tour & Safari Association.

Op dit kaartje ligt linksonder het plaatsje Khorixas. Na ons verblijf in Twyfelfontein rijden we hierop aan via de C39 om uiteindelijk via Outjo bij de C38 Southgate Anderson van het Etosha National Park aan te komen. Onze lodge ligt 10 km voor de ingang. Het is een een redelijk grote lodge, 65 bedrooms. De reviews die ik gelezen heb zijn over het algemeen goed. Om toegang tot het park te krijgen moet er wat papierwerk worden ingevuld en dat kan voor enig oponthoud zorgen. Etosha is het grootste beschermde gebied van Namibië en het is bij uitstek een park dat je rijdend in je eigen auto kunt bezoeken. Etosha betekent Great White Place of Dry Water. Deze zgn. Pan is 5.000 km2 groot en verandert gedurende een paar dagen per jaar in een ondiepe lagune. Het wild leeft voornamelijk aan de rand van de pan. In deze bossen en grasvlakten zijn ruim 100 zoogdieren en 350 vogelsoorten te zien. Reptielen zijn er ook, zo'n 16 soorten. In Etosha kun je deze dieren prachtig vanuit je auto bekijken als je naar een van de waterpoelen rijdt. Motor uitzetten en genieten maar. De beste tijd om het wild te bekijken is 's ochtends vroeg of tegen de schemering. Alhoewel sommige antilopen juist in het middaguur naar een waterplaats komen omdat ze zich dan veiliger voelen. In Etosha krijgen we de kans om zelf naar het wild op zoek te gaan; er zijn geen guided safaris. Als we in de middag na een rit van 340km aankomen bij de lodge kunnen we bekijken of we alvast een eerste verkenning in het park gaan maken. Zie ook de suggestie hieronder.

We blijven één nacht in de Etosha Safari Lodge en gaan dan de volgende dag al rijdend door het park naar de ruim 200 km verderop oostwaarts gelegen Mushara Lodge. Omdat we daar twee nachten verblijven kunnen we dan nog een tweede volle dag in het park zijn, maar dan moeten we wel weer entree betalen bij de Van Lindequist Gate. Over deze lodge lees ik alleen maar goede reviews. Het zou toch fantastisch zijn als we vanuit onze kamer een kudu of impala zouden zien rondsnuffelen. Het is kennelijk allemaal mogelijk. Mushara is een zeer comfortabele lodge. Allerlei kleinere wegen lopen aan de zuidzijde van de Etosha Pan naar diverse waterplaatsen. De drie kampeerplaatsen bieden de mogelijkheid om te rusten, te tanken en in de buurt naar wild te kijken. Zo is er bij de Okaukuejo Rest Camp een goede kans om neushoorns en olifanten te zien. Deze camping ligt vlakbij de Anderson Gate en misschien kunnen we de dag dat we aankomen bij het park wel even naar deze mooie plek rijden (ca. 15 km).

Als je niet in het park verblijft moet je bij zonsondergang het park verlaten hebben. Dat betekent een half uur voor zonsondergang bij de poort. Tussen Anderson en Von Lindequist loopt een redelijk grote weg, maar de talloze kleinere wegen bieden de mogelijkheid om leuke safari's te rijden.