De voorbereidingen hebben even stilgelegen omdat allerlei andere dingen aandacht vroegen, zoals een nieuwe aanstelling op 1 mei en gewoon ook praktische zaken die voor onze reis geregeld moeten worden. Vandaag hebben we de reisgegevens van Jambo Safari Club even samen doorgenomen om te kijken wat we allemaal nog moeten doen of nodig hebben voor onze reis. Onze Malaria profylaxe (24 stuks, € 81.30) en andere medicijnen hebben we in huis gehaald en de EHBO-box aangevuld met allerlei medicijnen die je onderweg nodig kunt hebben. Naast Paracetamol en ORS preparaten hebben we ook Loperamide, DEET, Imodium, steriele naalden en verbandmiddelen gekocht. En ook een tekentang, al weet ik niet of er überhaupt teken in deze landen zijn.
Etosha, zie ► 17 laten we nu achter ons en we gaan op weg naar Waterberg Plateau. Via Tsumeb en Otjiwaronga rijden we in 280 km naar ons volgende verblijf: Waterberg Plateau Lodge. Ter voorbereiding van deze reis heb ik de websites van alle lodges in mijn favorieten geplaatst, zodat ik snel kan zien hoe die er uit ziet en welke activiteiten er georganiseerd worden. Ook andere interessante sites heb ik op deze wijze binnen handbereik, altijd handig als je snel even iets wilt opzoeken.
Het Waterberg Plateau biedt veel mogelijkheden voor wandelingen (er zijn er negen) op goed gemarkeerde trails, maar er zijn ook begeleide natuurritten. Game viewing on foot (in de ochtend, duurt 3 uur): vanuit de lodge met een tracker (safari truck) rijden tot een reukspoor en daarna te voet verder op zoek naar giraf, eland of witte neushoorn. In dit park kun je niet met eigen auto rijden. In dit gebied leven zeldzame en bedreigde diersoorten zoals de witte neushoorn en de sabel antiloop. Het gebied is zo'n 50 km lang en 16 km breed en ligt 200 m hoger dan de omgeving, een echt plateau dus.
We kunnen ook een zgn culturele tour naar Hereroland maken, een glimp opvangen van de cultuur en de tradities van de Herero-stam. Een local guide begeleidt je in de eigen auto naar het dorpje Okakarara waar van alles te beleven is. Rond 1900 werd deze inheemse bevolking grotendeels uitgemoord door Duitse legereenheden. Ook toen was er al sprake van een Vernichtungsbefehl en als je hier verder over leest besef je dat er nog niet zoveel veranderd is in de wereld als het gaat om misdaden tegen de menselijkheid. Velen vluchtten naar een gebied dat nu in Botswana ligt, maar door uitputting overleefden slechts 20.000 Herero's deze slachting. In 2004 verklaart de Duitse minister van Ontwikkelingssamenwerking dat de Duitse regering de genocide van 1904 betreurt, maar van enige tegemoetkoming verder is nog geen sprake.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten